هرکه یکساعت طبیب جان از اهلی شیرازی غزل 1313

1 هرکه یکساعت طبیب جان بیمارش تویی گر پس از صد سال خواهد مرد خوندارش تویی

2 گرچه از مستی در آزارم ولی جام دلم به بود گر نشکنی چون هم خریدارش تویی

3 یکنفس هر کسکه دید این تندی خوی تو گفت وای بر جان دل افکاری که دلدارش تویی

4 بر رخش آن سبزه خط میخورد چونگل بخار جانفدای آن گلی کز نازکی خارش تویی

5 نوبهار حسن او اهلی خزانش کی رسد خاصه کز آه سحرگه مرغ گلزارش تویی