هر که زیر پیرهن بیند از امیرخسرو دهلوی غزل 29

1 هر که زیر پیرهن بیند مرا مرده اندر کفن بیند مرا

2 خویش را من خود کسی دانم ولی یار اگر از چشم من بیند مرا

3 آرزو دارم قصاص از دست دوست تا بدانسان مرد و زن بیند مرا

4 بر سر راهش کشیدم زار زار بو که آن پیمان شکن بیند مرا

5 بیدلی کش عیب می کردم کجاست تا به کام خویشتن بیند مرا

6 نازنینا، زین هوس مردم که خلق با تو روزی در سخن بیند مرا

7 باد هر روزی به جولا نگاه تو خاک خواری بر دهن بیند مرا

8 گر بیاید باز مرغ نامه بر طعمه زاغ و زغن بیند مرا

9 جوی خون راند به جای جوی شیر خسروم، گر کوهکن بیند مرا