هر که بد بازی کند از شاه نعمت‌الله ولی غزل 449

1 هر که بد بازی کند بد باز گردد عاقبت ور کسی نیکو نشد بد باز گردد عاقبت

2 گرچه بی ساز است ساز مطرب عشاق ما گر نوازد ساز ما با ساز گردد عاقبت

3 همدم جامیم و با ساقی حریفی می کنیم خوش بود گر همدمی دمساز گردد عاقبت

4 عاشقی گر پیش معشوقی نیازی می کند آن نیاز عاشقان با ناز گردد عاقبت

5 هر که او در سایهٔ فَر هُما مأوا گرفت گرچه گنجشکی بود شهباز گردد عاقبت

6 عقل مخمور است دردسر به رندان می دهد بی غمی داند که او غمساز گردد عاقبت

7 سید از بنده تمیزی گر کند صاحبدلی در میان عاشقان ممتاز گردد عاقبت