هر که ز اهل عباست از شاه نعمت‌الله ولی غزل 196

1 هر که ز اهل عباست تابع آل عباست منکر آل رسول دشمن دین خداست

2 دوستی خاندان درد دلم را دواست جان علی ولی در حرم کبریاست

3 صورت او هل اتی معنی او انّما باب حسین و حسن ابن عم مصطفاست

4 پیروی او بود دین حق و راه راست سلطنت لافتی غیر علی را کراست

5 مشهد پاک نجف روضهٔ رضوان ماست یک سر موی علی هر دو جهانش بهاست

6 لحمک لحمی وراست همدم او مصطفاست هر که موالی بود خویش من و آشناست

7 آیهٔ او انّماست آنکه ولی خداست آنکه ولی خداست آیهٔ او انماست

8 نور ظهور ازل ذرهٔ بیضای ماست حب نبی و ولی از صفت اولیاست

9 مدعی این طریق دشمن دین خداست بندهٔ درگاه او سید هر دو سراست