1 هر که از اهل کمال است جلالی دارد خوش کمالی که جمالی به کمالی دارد

2 نفس اهل کمال است که جان می بخشد آفرین بر نفسش باد که حالی دارد

3 بسته ام نقش خیالی که نیاید به خیال خوش خیالی که چنین خوب خیالی دارد

4 جام جان پر می خمخانهٔ جانانهٔ ماست ساغر ما چو حباب آب زلالی دارد

5 هر کجا آینه ای در نظر می آید او به تمثالی از آن وجه مثالی دارد

6 به سراپردهٔ جنت نکشد خاطر رند زانکه در گوشهٔ میخانه جمالی دارد

7 هرکه او مستعد نعمت الله بود دایم از سید این بنده سؤالی دارد