1 هر که به دنباله کامی بود پیش تو چون بنده غلامی بود

2 شاخ جوانیم ز سر بشکند گر ز توام باز سلامی بود

3 ماه که در نیم بماند تمام پیش رخت نیم تمامی بود

4 خون دلم خوردی و بگذاشتی جرعه باقی که به جامی بود

5 نیز خوشم کز لب چون آتشت هر که نشد سوخته خامی بود

6 جانش به صیاد نباید سپرد هر که چو من بسته دامی بود

7 دوش به خسرو شکری داده ای زان لب جان بخش که دامی بود