هر کی از نیستی از جلال الدین محمد مولوی غزل 2891

1 هر طعامی کآوریدندی بوی کس سوی لقمان فرستادی ز پی

2 تا که لقمان دست سوی آن برد قاصدا تا خواجه پس‌خوردش خورد

1 ماه روزه گشت در عهد عمر بر سر کوهی دویدند آن نفر

2 تا هلال روزه را گیرند فال آن یکی گفت ای عمر اینک هلال

1 بود کوری کو همی‌گفت الامان من دو کوری دارم ای اهل زمان

2 پس دوباره رحمتم آرید هان چون دو کوری دارم و من در میان

1 بوقلمون چند از انکار تو در کف ما چند خلد خار تو

2 یار تو از سر فلک واقف است پس چه بود پیش وی اسرار تو

1 در هر فلکی مردمکی می‌بینم هر مردمکش را فلکی می‌بینم

2 ای احول اگر یکی دو می‌بینی تو بر عکس تو من دو را یکی می‌بینم

1 دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد به زیر آن درختی رو که او گل‌های تر دارد

2 در این بازار عطاران مرو هر سو چو بی‌کاران به دکان کسی بنشین که در دکان شکر دارد