هر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2891

1 هر کی از نیستی آید به سوی او خبری اندر او از بشریت بنماید اثری

2 التفاتی نبود همت او را به علل گر علل گیرد جمله ز علی تا به ثری

3 هر کسی که متلاشی شود و محو ز خویش به سوی او کند از عین حقیقت نظری

4 جوهری بیند صافی متحلی به حلل متمکن شده در کالبد جانوری

5 تو به صورت چه قناعت کنی از صحبت او رو دگر شو تو به تحقیق که او شد دگری

6 بشنو شکر وی از من که به جان و سر تو که بدان لطف و حلاوت نچشیدم شکری