کیست که با من حدیث یار از خواجوی کرمانی غزل 477

1 کیست که با من حدیث یار بگوید بهر دلم حال آن نگار بگوید

2 پیش کسی کز خمار جان بلب آورد وصف می لعل خوشگوار بگوید

3 وز سر مستی به نزد باده گساران رمزی از آن چشم پرخمار بگوید

4 لطف کند وز برای خاطر رامین شمه‌ئی از ویس گلعذار بگوید

5 ور گذری باشدش بمنزل لیلی قصهٔ مجنون دلفگار بگوید

6 دوست مخوانش که رخ ز دوست بتابد یار مگویش که ترک یار بگوید

7 باد بهار از چمن بشنعت بلبل باز نیاید اگر هزار بگوید

8 با گل بستان فروز روی تو خواجو باد بود هر چه از بهار بگوید