1 همچو ما کیست در جهان تشنه بحر جودیم و همچنان تشنه

2 عین آب حیات چشمهٔ ماست چشمه در چشم ما به جان تشنه

3 می رود آب چشم ما هر سو ما به هر سو شده روان تشنه

4 خوش کناری پرآب و دیدهٔ ماست ما فتاده در این میان تشنه

5 همه عالم گرفته آب زلال حیف باشد که تشنگان تشنه

6 آب دریا و تشنه مستسقی می خورد آب ناتوان تشنه

7 سخن سید است آب حیات خضر وقت امان به آن تشنه