این از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 432

1 این چنین پابند جان میدان کیست ما شدیم از دست این دستان کیست

2 می‌دود چون گوی زرین آفتاب ای عجب اندر خم چوگان کیست

3 آفتابا راه زن راهت نزد چون زند داند که این ره آن کیست

4 سیب را بو کرد موسی جان بداد بازجو آن بو ز سیبستان کیست

5 چشم یعقوبی از این بو باز شد ای خدا این بوی از کنعان کیست

6 خاک بودیم این چنین موزون شدیم خاک ما زر گشت در میزان کیست

7 بر زر ما هر زمان مهر نوست تا بداند زر که او از کان کیست

8 جمله حیرانند و سرگردان عشق ای عجب این عشق سرگردان کیست

9 جمله مهمانند در عالم ولیک کم کسی داند که او مهمان کیست

10 نرگس چشم بتان ره می‌زند آب این نرگس ز نرگسدان کیست

11 جسم‌ها شب خالی از ما روز پر ما و من چون گربه در انبان کیست

12 هر کسی دستک زنان کای جان من و آنک دستک زن کند او جان کیست

13 شمس تبریزی که نور اولیاست با چنان عز و شرف سلطان کیست