کیست که از عشق تو پردهٔ از عطار نیشابوری غزل 118

1 کیست که از عشق تو پردهٔ او پاره نیست وز قفس قالبش مرغ دل آواره نیست

2 وزن کجا آورد خاصه به میزان عشق گر زر عشاق را سکهٔ رخساره نیست

3 هر نفسم همچو شمع زاربکش پیش خویش گر دل پر خون من کشتهٔ صد پاره نیست

4 گر تو ز من فارغی من ز تو فارغ نیم چارهٔ کارم بکن کز تو مرا چاره نیست

5 هر که درین راه یافت بوی می عشق تو مست شود تا ابد گر دلش از خاره نیست

6 هست همه گفتگو با می عشقش چه کار هرکه درین میکده مفلس و این کاره نیست

7 درد ره و درد دیر هست محک مرد را دلق بیفکن که زرق لایق میخواره نیست

8 در بن این دیر اگر هست میت آرزو درد خور اینجا که دیر موضع نظاره نیست

9 گشت هویدا چو روز بر دل عطار از آنک عهد ندارد درست هر که درین پاره نیست