کسیکه او از عسجدی مروزی اشعار باقیمانده 62

1 رحمتی کن پرده از رخ برمیفکن زینهار تا نگردد بعد چندین روز رسوا آفتاب

2 سالها شد تا ببوی لعل و یاقوت لبت رنگ می آمیزد اندر سنگ خارا آفتاب

1 بر من آمد و آورد و بر فروخته شمع چو طبع مرد نشاطی چو جان مرد لبیب

2 نبود زهره بلطف هوا بشکل شهاب بشبه نیزه بلون قلم بقد قضیب

1 تا یکی خم بشکند ریزه شود سیصد سبو تا مرد پیری بپیش او مرد سیصد کلوک

2 هر که موک مردمان جوید بشو گو خط دو کش کی نخست او را زند باشد موک؟