ای که می‌پرسی که با دل هم‌سخن از اهلی شیرازی غزل 308

1 ای که می‌پرسی که با دل هم‌سخن در خانه کیست طوطی حیران چه می‌داند که در آیینه کیست

2 مار گنج عشق یار از عقل ما کی دم زند غیر محرم آگه از نقد دل گنجینه کیست

3 کی زند بر سینه سنگ از دست دل دیوانه وار هر که دریابد که با دل همنشین در سینه کیست

4 من نمیگویم که بود از باده شب مست و خراب نرگست گوید که مست از باده دوشینه کیست

5 چرخ هم در کینه عاشق بود سنگ غمش جان من در عالم عشق از حسد بی کینه کیست

6 حال پیر می فروش از من مپرس ایشیخ شهر من چه میدانم که شیخ مسجد آدینه کیست

7 جان من خلقی ز عشقت گر چو اهلی دم زنند خود تو می‌دانی کز ایشان عاشق دیرینه کیست