1 هر جا که دکانداریست او مایه ز ما دارد خود مفلس بازاری سرمایه کجا دارد

2 گر درد دلی داری از خود بطلب درمان زیرا که چنان دردی با خویش دوا دارد

3 دل زنده بود جاوید گر کشته شود در عشق ایمن ز فنا باشد چون نور بقا دارد

4 از نور جمال او روشن شده چشم ما تاریک کجا گردد چون نور خدا دارد

5 یاری که در این دریا بنشست دمی با ما هر سو که رود آبی از بخشش ما دارد

6 رندی که وطن دارد در خلوت میخانه گر هر دو سرا نبوَد اندیشه چرا دارد

7 خوش سلطنتی داریم از بندگی سید این بنده چنین دولت در هر دو سرا دارد