کجاست ساغر می تا به گردش از خیالی بخارایی غزل 276

1 کجاست ساغر می تا به گردش آرندش که عمر رفت و حریفان در انتظارندش

2 به حلقه یی که حساب سگان او گذرد رقیب کیست که باری کسی شمارندش

3 دلم ز طرّه خوبان چگونه سر پیچد چو ساعتی به سرِ خود نمی گذارندش

4 سرشک گر همه بگذشت بهر خاک درت گذشته یی ست که با خاک می سپارندش

5 به روی تو گل از آن دم که خودفروشی کرد ببین که بسته به بازار می برآرندش

6 چو نیست پیش بتان عزّتی خیالی را به خواریی چه شود گر عزیز دارندش