1 کجایی ساقیا درده مدامم که من از جان غلامت را غلامم

2 می اندرده تهی دستم چه داری که از خون جگر پر گشت جامم

3 ز ننگ من نگوید نام من کس چو من مردی چه جای ننگ و نامم

4 چو بر جانم زدی شمشیر عشقت تمامم کن که زنده ناتمامم

5 گهم زاهد همی‌خوانند و گه رند من مسکین ندانم تا کدامم

6 ز من چون شمع تا یک ذره باقی است نخواهد بود جز آتش مقامم

7 مرا جز سوختن راه دگر نیست بیا تا خوش بسوزم زانک خامم