آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 743

1 آن زمانی را که چشم از چشم او مخمور بود چون رسیدش چشم بد کز چشم‌ها مستور بود

2 شادی شب‌های ما کز مشک و عنبر پرده داشت شادی آن صبح‌ها کز یار پرکافور بود

3 از فراز عرش و کرسی بانگ تحسین می‌رسید تا به پشت گاو و ماهی از رخش پرنور بود

4 هر طرف از حسن او بدلیلیی کاسد شده ذره ذره همچو مجنون عاشق مشهور بود

5 دل به پیش روی او چون بایزید اندر مزید جان در آویزان ز زلفش شیوه منصور بود

6 شمع عشق افروز را یک بار دیگر اندرآر کوری آن کس که او از عشرت ما دور بود

7 ساقیی با رطل آمد مر مرا از کار برد تا ز مستی من ندانستم که رشک حور بود

8 نقش شمس الدین تبریزیست جان جان عشق کاین به دفترهای عشق اندر ازل مسطور بود