1 به هنگام رفتن به سلم سترگ چنین گفت پس شهریار بزرگ

2 که چون راست گردد تو را مرز و بوم یکی آگهی جوی از آن دیو شوم

3 مرا ز آن ستمکاره آگاه کن سواری تو با نامه بر راه کن

4 که من قارن رزم زن را ز گاه فرستم به نزدیک تو با سپاه

5 ببندید یکباره او را میان مگر زآن میانش سرآید زمان

6 گر او را ز روی زمین کم کنید دل من بیکبار بی غم کنید

7 ز درگاه خسرو چو سلم سترگ سوی روم شد با سپاهی بزرگ

8 لب نامداران و شاهان روم به خاک اندر آمد ببوسید بوم

9 همه زیردستی نمودند پاک به فرمان او شد بلند و مغاک