1 تو کی بشنوی نالهٔ دادخواه به کیوان برت کلهٔ خوابگاه؟

2 چنان خسب کآید فغانت به گوش اگر دادخواهی برآرد خروش

3 که نالد ز ظالم که در دور توست که هر جور کاو می‌کند جور توست

4 نه سگ دامن کاروانی درید که دهقان نادان که سگ پرورید

5 دلیر آمدی سعدیا در سخن چو تیغت به دست است فتحی بکن

6 بگو آنچه دانی که حق گفته به نه رشوت ستانی و نه عشوه ده

7 طمع بند و دفتر ز حکمت بشوی طمع بگسل و هرچه دانی بگوی