این چه نامه‌ست که از از خواجوی کرمانی غزل 367

1 این چه نامه‌ست که از کشور یار آوردند وین چه نافه‌ست که از سوی تتار آوردند

2 مژدهٔ یوسف گمگشته بکنعان بردند خبر یار سفر کرده به یار آوردند

3 دوستانرا ز غم دوست امان بخشیدند بوستانرا گل صد برگ ببار آوردند

4 بیدل غمزده را مژدهٔ دلبر دادند بلبل دلشده را بوی بهار آوردند

5 نسخه‌ئی از پی تعویذ دل سوختگان از سواد خط آن لاله عذار آوردند

6 نوش داروئی از آن لب که روان زنده ازوست بمن خسته مجروح نزار آوردند

7 از خم سلسلهٔ طره لیلی تابی از برای دل مجنون فگار آوردند

8 بزم شوریده دلان را ز پی نقل صبوح شکری از لب شیرین نگار آوردند

9 می فروشان عقیق لب او خواجو را قدحی می ز پی دفع خمار آوردند