هرچه امکان لطف از شاه نعمت‌الله ولی غزل 684

1 هرچه امکان لطف و رحمت بود حضرت او به ما عطا فرمود

2 هر کسی را قراضه ای بخشید در گنجینه را به ما بگشود

3 گل تبسم کنان به باغ آمد چون ترنم ز بلبلان بشنود

4 عقل دود است و عشق آتش آن خوش بود آتش ار بود بی دود

5 آتش عشق ، عود جانم سوخت به ازین کس نسوخت هرگز عود

6 هرچه بودست و هر چه خواهد بود همه از جود او بود موجود

7 هر که آمد به مجلس سید جان او همچو جان ما آسود

8 فیض فیاض از خزانهٔ جود داد ما را به لطف خویش وجود