1 چه شکل است این که می آید سمند ناز بر کرده هزاران جان و دل آویزه بند کمر کرده

2 گهی خواهم کشم دیده، گهی خواهم نکو دارم چو بینم سوی او انگشتها در دیده در کرده

3 سر آن چشم گردم، دیده چون دزدیده سوی من چو سویش دیده ام، از ناز دیگر سو نظر کرده

4 چه شرمش آید از تلخی که از شوخی و بدگویی کند با من حدیث تلخ رو سوی دگر کرده

5 نه من مردم به خون گرم و عشق شهرت آلوده عروسی دان مرا گلگونه از خون جگر کرده

6 خوش آن مجلس که خسرو گشته غرق جرعه خوبان لباس هستی خود پیش شان از گریه تر کرده