1 چه حسن است این زهی خوبی مگر خورشید و ماه است این چه عشق است این زهی محنت مگر قهر آله است این

2 مگر گر بد کنم آه دلت بر من کجا گیرد حذرکن کاتش محض است جان من نه آه است این

3 چه ظلم است این که میتابی رخ از فریاد مظلومان سگ فریاد خوانی نیست آخر داد خواه است این

4 بامید کف پای تو چشمم خاک ره گردید بنه در چشم من پای همان دان خاک راه است این

5 ز غم خون شد دل اهلی اگر باور نمیداری دو چشم خون فشان بنگر که بر حالش گواه است این

6 بر روی دوست سجده اهل نظر رواست زاهد درین میانه تو روی خدا ببین

7 اهلی کدورتی که تو داری ز خامی است عاشق شو و چو شمع بسوز و صفا ببین