1 تو چه گوئی ار بپرسم زلب شکرفشانش زچه داد زهرمارا، چه بود جوابش، آتش

2 زدلم گرفت نسخت مگر آن دهان تنگش چو ندید کس دهانش بچه میدهد نشانش

3 زمیانش ار بیابم بخرم بجان کناری که مرا تو مردمی کن خبری ده ازمیانش

4 سحری زباغ حسنش نفسی زدم زحیرت گل و باد و سرو، ترسم که رسدبسی زیانش

5 من تنگدل که هستم زغمش فراخ روزی دل تاب خورده دارم بکمند دلستانش