خوبان دل گرم و نفس سرد چه از اهلی شیرازی غزل 453

1 خوبان دل گرم و نفس سرد چه دانند؟ باروی چو گل قدر رخ زرد چه دانند؟

2 آسوده دلانی که بخوابند همه شب سرگشتگی عاشق شبگرد چه دانند؟

3 گویند حریفان که چرا دل بتو دادم من دانم و دل مردم بیدرد چه دانند؟

4 خلقی همه را چشم حسد بر گل وصل است خاری که بود بر جگر مرد چه دانند؟

5 اهلی، سخن صومعه بگذار که زهاد راه و روش میکده پرورد چه دانند؟

6 گیرم که پریشانی ایام شود جمع با فتنه آن کاکل پرخم چه توان کرد؟

7 وصف لب خاموش تو اهلی چه بگوید جایی که مسیحا نزند دم چه توان کرد؟