صنما با غم عشق تو چه تدبیر از حافظ شیرازی غزل 347

1 صنما با غم عشق تو چه تدبیر کنم تا به کی در غم تو ناله شبگیر کنم

2 دل دیوانه از آن شد که نصیحت شنود مگرش هم ز سر زلف تو زنجیر کنم

3 آن چه در مدت هجر تو کشیدم هیهات در یکی نامه محال است که تحریر کنم

4 با سر زلف تو مجموع پریشانی خود کو مجالی که سراسر همه تقریر کنم

5 آن زمان کآرزوی دیدن جانم باشد در نظر نقش رخ خوب تو تصویر کنم

6 گر بدانم که وصال تو بدین دست دهد دین و دل را همه دربازم و توفیر کنم

7 دور شو از برم ای واعظ و بیهوده مگوی من نه آنم که دگر گوش به تزویر کنم

8 نیست امید صلاحی ز فساد حافظ چون که تقدیر چنین است چه تدبیر کنم