جز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 852

1 جز لطف و جز حلاوت خود از شکر چه آید جز نور بخش کردن خود از قمر چه آید

2 جز رنگ‌های دلکش از گلستان چه خیزد جز برگ و جز شکوفه از شاخ تر چه آید

3 جز طالع مبارک از مشتری چه یابی جز نقدهای روشن از کان زر چه آید

4 آن آفتاب تابان مر لعل را چه بخشد وز آب زندگانی اندر جگر چه آید

5 از دیدن جمالی کو حسن آفریند بالله یکی نظر کن کاندر نظر چه آید

6 ماییم و شور مستی مستی و بت پرستی زین سان که ما شدستیم از ما دگر چه آید

7 مستی و مستتر شو بی‌زیر و بی‌زبر شو بی خویش و بی‌خبر شو خود از خبر چه آید

8 چیزی ز ماست باقی مردانه باش ساقی درده می رواقی زین مختصر چه آید

9 چون گل رویم بیرون با جامه‌های گلگون مجنون شویم مجنون از خواب و خور چه آید

10 ای شه صلاح دین تو بیرون مشو ز صورت بنما فرشتگان را تو کز بشر چه آید