1 آنچه بتوان، در غمت جان می کشد تا بدان غایت که بتوان، می کشد

2 می کشد خط بر مسلمانی لبت وانگه از خون مسلمان می کشد

3 دیده تا خط ترا بالای لب باد خط بر آب حیوان می کشد

4 حسن روز افزونت از اوج کمال روی مه را داغ نقصان می کشد

5 زلف کاید بر لبت، گویی که دیو خاتم از دست سلیمان می کشد

6 آنچه دل یک چند از زلفت کشید از لب لعلت دو چندان می کشد

7 گر ز شوخی تیر بر دل می زنی خسرو بیچاره از جان می کشد