طوطی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 561

1 طوطی جان مست من از شکری چه می‌شود زهره می پرست من از قمری چه می‌شود

2 بحر دلم که موج او از فلک نهم گذشت خیره بمانده‌ام که او از گهری چه می‌شود

3 باغ دلم که صد ارم در نظرش بود عدم نرگس تازه خیره شد کز شجری چه می‌شود

4 جان سپهست و من علم جان سحرست و من شبم این دل آفتاب من هر سحری چه می‌شود

5 دل شده پاره پاره‌ها در نظر و نظاره‌ها کاین همه کون هر زمان از نظری چه می‌شود

6 از غلبات عشق او عقل چه شور می‌کند وز لمعان جان او جانوری چه می‌شود

7 من همگی چو شیشه‌ام شیشه گریست پیشه‌ام آه که شیشه دلم از حجری چه می‌شود

8 باخبران و زیرکان گر چه شوند لعل کان بی خبرند از این کز او بی‌خبری چه می‌شود

9 از تبریز شمس دین راست شود دل و نظر آن نظر خوش از کژ و کژنگری چه می‌شود