خواجه گر چه بود از شاه نعمت‌الله ولی غزل 224

1 خواجه گر چه بود عمری بت پرست حق تجلی کرد و از باطل برست

2 نعمت الله شاهدی دارد که او چون خلیل الله همه بتها شکست

3 لب نهاده بر لب جامم مدام ذره و خورشید جان مات ویست

4 هرچه می بیند همه محبوب اوست دوست می دارد از آن رو هر چه هست

5 مظهر و مُظهر به نزد ما یکی است صورت و معنی نگر عالی و پست

6 تو بیا مطلق پرست ای یار ما گر مقید می پرستد بت پرست

7 نکته ای بر گفتهٔ سید مگیر زانکه عاقل نکته کی گیرد به مست