چه خرمی است که امروز نیست از اثیر اخسیکتی غزل 1

1 خاتون زمان بدست شبگیر برداشت ز چهره پرده قیر

2 شب کحل شد و چو مردم کهل آمیخت سواد قیر با شیر

1 بهار چون خط بطلان کشید بر منشور صبا کلید بساتین نهاد پیش دبور

2 چو دود ابر بمغز فلک برآمد، شد بچشم انجم، چرخ کبود صورت گور

1 ای خرد را خاک درگاه تو اکسیر نجات خوانده حق برخطه عالم تو را اقضی القضات

2 در دبیرستان عزم و حزم تو تشبیه طبع باد را تعلیم سیر و کوه را درس ثبات