چه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3059

1 چه باک دارد عاشق ز ننگ و بدنامی که عشق سلطنت است و کمال و خودکامی

2 پلنگ عشق چه ترسد ز رنگ و بوی جهان نهنگ فقر چه ترسد ز دوزخ آشامی

3 چگونه باشد عاشق ز مستی آن می که جام نیز ز تیزیش گم کند جامی

4 چه جای خاک که بر کوه جرعه‌ای برریخت هزار عربده آورد و شورش و خامی

5 تو جام عشق چه دانی چه شیشه دل باشی تو دام عشق چه دانی چو مرغ این دامی

6 ز صاف بحر نگویم اگر کفش بینی مثال زیبق بر هیچ کف نیارامی

7 ملول و تیره شدی مر صفاش را چه گنه نبات را چه جنایت چو سرکه آشامی

8 که خاک بر سر سرکا و مرد سرکه فروش که شهد صاف ننوشد ز تیره ایامی

9 به من نگر که در این بزم کمترین عامم ز بیخودی نشناسم ز خاص تا عامی