ما پیش تیغ سر به ارادت نهاده‌ایم
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 ما پیش تیغ سر به ارادت نهاده‌ایم قربانی توایم و بدین کار زاده‌ایم
2 بر ما چو شانه تیغ زبان‌ها کشیده‌اند تا یک گره ز سنبل زلفت گشاده‌ایم
3 گر دیگران ز آتش خشمت گریختند ما همچو شمع تا دم مردن ستاده‌ایم
4 با ما چو چشم خویش تو در نقش بازیی ما با تو همچو آینه یک‌لخت و ساده‌ایم
5 امشب که گریه نیست به آهیم مبتلا از آب جسته‌ایم و در آتش فتاده‌ایم
6 ای ابر لطف مرحمتی کن که غنچه‌وار پژمرده‌ایم و دل به شکفتن نهاده‌ایم
7 از ذره کمتریم چو اهلی به کوی تو لیکن به مهرت از همه عالم زیاده‌ایم