1 مابه وجهی صفت روی تو با مه کردیم که بر او عاقبت این نکته موجّه کردیم

2 سر ز خجلت نه برآورد دگر یوسف مصر به حدیث تواش از بس که فرا چه کردیم

3 تا به بالای تو بستیم دل ای سروِ بلند به هوای تو که دست از همه کوته کردیم

4 از پریشانیِ زلف تو دلم ز آن جمع است که تو را عاقبت از حال خود آگه کردیم

5 تا توان بی خطری بار به منزل بردن توشهٔ ره ز توکّلت علی الله کردیم

6 ای خیالی ز ره و رسم محبّت بیرون هرچه کردیم به جان تو که بی ره کردیم