1 هرچه همه عمر همی ساختیم در ره ترسابچه درباختیم

2 راهب دیرش چو سپه عرضه داد صد علم عشق برافراختیم

3 رقص‌کنان بر سر میدان شدیم نعره‌زنان بر دو جهان تاختیم

4 ترک فلک غاشیهٔ ما کشد زانکه نه با اسب و نه با ساختیم

5 عشق رخش چون به سر ما رسید سر به دل خرقه برانداختیم

6 سینه به شکرانهٔ او سوختیم قبله ز بتخانهٔ او ساختیم

7 گرچه فشاندیم بر او دین و دل قیمت ترسابچه نشناختیم

8 درد ده ای ساقی مجلس که ما پردهٔ درد است که بنواختیم

9 نه که نه ما بابت درد توییم زانکه ز درد تو بنگداختیم

10 با تو که پردازد اگر راستی است چون همه از خویش نپرداختیم

11 جز سخنی بهرهٔ عطار نیست زان به سخن تیغ زبان آختیم