ما سایه صفت سوخته وصل از اهلی شیرازی غزل 1077

1 ما سایه صفت سوخته وصل تو ماهیم دور از تو ز بیطالعی بخت سیاهیم

2 گر زندگی ما نه بدلخواه تو باشد بالله که ما زندگی خویش نخواهیم

3 ما را کشی از هجر خود و زنده کنی باز عیسی روانبخشی و ما زنده گواهیم

4 بر ما نگهت نیست بجز گوشه چشمی ای آهوی چین کشته این نیم نگاهیم

5 در کوی تو چون کاه بهر باد نلرزیم ما کوه غمیم از بد ایام نکاهیم

6 چون شمع فروغ دل ما ز آتش آهست ما زنده ازین دود دل و آتش آهیم

7 ز آسوده دلی بر در میخانه چو اهلی شاهنشه وقتیم و سگ بنده شاهیم