بر جمالت مبتلایم، از امیرخسرو دهلوی غزل 1377

1 بر جمالت مبتلایم، چون کنم؟ من به عشقت برنیایم، چون کنم؟

2 لاف عشقت می زنم، جانا، ولی پس فقیر بینوایم، چون کنم؟

3 گفتی «از کویم برو، بیگانه باش » با سگانت آشنایم، چون کنم؟

4 سر به شاهان در نمی آرد حریف من که درویش و گدایم، چون کنم؟

5 روزگاری شد که از لعل لبش کشته یک مرحبایم، چون کنم؟

6 خسرو بیچاره می گوید به صدق «عاشق روی شمایم، چون کنم؟»