مشتی مگسانیم سپند شکر از اهلی شیرازی غزل 1226

1 مشتی مگسانیم سپند شکر تو ما را بچه رانند رقیبان ز بر تو

2 از دیده بدل رفتی و نزدیک هلاکم بازآ که بسی دور کشید این سفر تو

3 بفرست بمن بوی خود ای یوسف مصری کز رشگ عزیزان ندهندم خبر تو

4 ایکعبه جان روی من از قبله بگردد گر قبله حاجت بودم غیر در تو

5 هرچند که من پیرم و تو نخل جوانی پیش آی که دستی بزنم در کمر تو

6 خورشید رخا، هستی خود باز ندیدم تا ذره صفت دور شدم از نظر تو

7 اهلی چو نماند از غم او در جگرت آب حیران لب خشکم و این چشم تر تو