1 رفتیم از چشم و در دل حسرت رویت بماند بر شکستی و به جانم نقش گیسویت بماند

2 سر گذشتی بشنو از من، داشتم وقتی دلی سالها شد در فرامش خانه مویت بماند

3 دی خرامان می گذشتی خلق بیدل مانده را گریه ها پیشت روان شد، چشمها سویت بماند

4 مردن من بین که چون شب بازگشتم از درت کالبد باز آمد و جان بر سر کویت بماند

5 گردنت آزاد باد و خون من در گردنم چون به کشتن خو گرفتی و همان خویت بماند

6 رفت جان پر هوس تا بوسد ابروی ترا هم در آن بوسیدن محراب ابرویت بماند

7 زان شبی کین سو گذشتی گیسوی مشکین کشان تاکنون مستم که تو بگذشتی و بویت بماند

8 بو که باز آید دل و جان گرفتارم ز تو از بدت گفتن زبان در کوی بدگویت بماند

9 این به گفتن راست می آید که خسرو، خوش بزی چون زید بیچاره ای کز دیدن رویت بماند