ما از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1273

1 ما به سلیمان خوشیم دیو و پری گو مباش حسن تو از حد گذشت شیوه گری گو مباش

2 هست درست دلم مهر تو ای حاصلم جان زرینم بس است مهر زری گو مباش

3 عشق کدام آتش است کو همه را دلکش است چاکری او خوش است ملک و سری گو مباش

4 برکن از کار تو دست به یک بار تو خشک لبم دار تو هیچ تری گو مباش

5 جان من از جان عشق شد همگی کان عشق همره مردان عشق ماده نری گو مباش

6 سایه تو پیش و پس جان مرا دسترس سایه آن نخل بس باروری گو مباش

7 جان صفا شمس دین از تبریزی چو چین از تو مرا غیر این پرده دری گو مباش