ما دلی ایثار او کردیم از خواجوی کرمانی غزل 689

1 ما دلی ایثار او کردیم و جانی یافتیم گوهری در پایش افکندیم و کانی یافتیم

2 چون نظر کردیم در بستان بیاد قامتش راستی را از سهی سروی روانی یافتیم

3 با خیال عارض گلرنگ و قد سرکشش بر سر هر شاخ عرعر گلستانی یافتیم

4 گر چه چون عنقا به قاف عشق کردیم آشیان مرغ دلرا هر نفس در آشیانی یافتیم

5 ترک عالم گیر و عالمگیر شو زیرا که ما هر زمانی خویشتن را در مکانی یافتیم

6 در جهان بی نشانی تا نیاوردیم روی ظن مبر کز آن بت مه رو نشانی یافتیم

7 سالها کردیم قطع وادی عشقش ولیک تا نپنداری که این ره را کرانی یافتیم

8 ما نه از چشم گران خواب تو بیماریم و بس زانکه در هر گوشه از وی ناتوانی یافتیم

9 در گلستان غم عشق تو از خوناب چشم هر گیاهی را که دیدیم ارغوانی یافتیم

10 چون بیاد تیغ مژگان تو بگشودیم چشم هر سو مو بر تن خواجو سنانی یافتیم