برای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 111

1 برای تو فدا کردیم جان‌ها کشیده بهر تو زخم زبان‌ها

2 شنیده طعنه‌های همچو آتش رسیده تیر کاری زان کمان‌ها

3 اگر دل را برون آریم پیشت ببخشایی بر آن پرخون نشان‌ها

4 اگر دشمن تو را از من بدی گفت مها دشمن چه گوید جز چنان‌ها

5 بیا ای آفتاب جمله خوبان که در لطف تو خندد لعل کان‌ها

6 که بی‌تو سود ما جمله زیانست که گردد سود با بودت زیان‌ها

7 گمان او بسستش زهر قاتل که در قند تو دارد بدگمان‌ها