ما آینه در نمد از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1151

1 ما آینه در نمد کشیدیم دامن ز خودی خود کشیدیم

2 پرگار صفت به گرد نقطه خط بر سر نیک و بد کشیدیم

3 بودیم حباب و غرقه گشتیم واحد به سوی احد کشیدیم

4 گرمی به حساب خورد رندی ما ساغر بی عدد کشیدیم

5 دردی کش کوی می فروشیم بحر ازل و ابد کشیدیم

6 دردیست به کس نمی توان گفت آن رنج که از خرد کشیدیم

7 شادی روان نعمت الله هر دم جامی دو صد کشیدیم