بار از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 885

1 بار دگر آمدیم تا شود اقبال شاد دولت بار دگر در رخ ما رو گشاد

2 سرمه کشید این جهان باز ز دیدار ما گشت جهان تازه روی چشم بدش دور باد

3 عشق ز زنجیر خویش جست و خرد را گرفت عقل ز دستان عشق ناله کنان داد داد

4 مریم عشق قدیم زاد مسیحی عجب داد نیابد خرد چونک چنین فتنه زاد

5 باز دو صد قرص ماه بر سر آن خوان شکست دل چو چنین خوان بدید پای به خون درنهاد

6 دولت بشتافته‌ست چون نظرت تافته‌ست تا که بقا یافته‌ست عاشق کون و فساد

7 مفخر تبریزیان شمس حق ای خوش نشان عالم ای شاه جان بی‌رخ خوبت مباد