ز ما به خشم جهان دو رنگ می‌گذرد از واعظ قزوینی غزل 253

1 ز ما به خشم جهان دو رنگ می‌گذرد صباح و شام به رنگ پلنگ می‌گذرد

2 توان ز عینک پیران به چشم دل دیدن که تیر آه ضعیفان ز سنگ می‌گذرد

3 تمام عمر تو ای ساده‌دل ز نقش هنر به فکر جامه خوش‌طرح و رنگ می‌گذرد

4 به خون خویش نمودیم صلح با تو همان زما چو تیر نگاهت به جنگ می‌گذرد

5 جهان ز نعمت درد تو گشته مالامال همان معاش دل خسته تنگ می‌گذرد

6 بگیر بهره خود ای نهال باغ وجود که آب عمر بسی بی‌درنگ می‌گذرد

7 فریب جلوه دنیا نمی‌خورم واعظ اگرچه پر ز برم شوخ و شنگ می‌گذرد