صبر کن ای باغبان کاندوه از اهلی شیرازی غزل 713

1 صبر کن ای باغبان کاندوه بلبل بگذرد خواری بلبل سرآید خوبی گل بگذرد

2 عشق شیرین از هزاران خسرو شیرین به است حسن معنی جو که این حسن و تجمل بگذرد

3 گرچه دشوارست کار غم توکل بر خدا کار ما شاید به اخلاص و توکل بگذرد

4 در بیابان فنا مجنون سر گردان عشق گم نشد زان سان که کسرا در تخیل بگذرد

5 اهلی از جورش زبان بگشا تحمل تا بکی چاره فریادست چون کار از تحمل بگذرد

6 فتنه راه مرغ خاطر کس دانه و دام و زلف و خال مباد

7 در خم سنبل شکسته او کس چو اهلی حال مباد