« والتین » به حسن قسم از اهلی شیرازی رباعی 158

1 هرچند که یوسف بجمال از همه بیش است حسن نمکین تو بلای دل ریش است

2 چون گل همه تن آب حیاتی تو ولیکن چون خار دل آزار رقیبت همه نیش است

1 پای‌بوس آن بت سنگین‌دل یاقوت‌لب آرزو دارم شبی تا روز و روزی تا به شب

2 مردم از شوق لبش تا کی ادب دارم نگاه می‌روم گستاخ پیش و می‌کنم ترک ادب

1 اگرچه خانه خرابی زباده ای ساقی است خراب جام شرابیم تا دمی باقی است

2 ز شوق روی تو خورشید را اشعه نور بصد هزار زبان در حدیث مشتاقی است