تا قیامت ترک جام از شاه نعمت‌الله ولی غزل 1367

1 تا قیامت ترک جام می مگو همدمی خوشتر ز جام می مجو

2 ساقیا در دور جام می در آ خرقهٔ سالوس رندان را بشو

3 جان ما آئینهٔ جانان ماست جان جانان خوش نشسته روبرو

4 واعظ ار منعت کند ازعاشقی وعظ بی حاصل بگو دیگر مگو

5 یک نفس بی عشق و جام می مباش گر نه ای همصحبت خواجه ولو

6 بسته ام نقش خیال او به چشم هر چه آید در نظر بیند به او

7 نعمت الله در همه عالم یکی است گر نه ای احول مبین آن یک به دو