تا رندی و نیاز نشد رسم از خیالی بخارایی غزل 316

1 تا رندی و نیاز نشد رسم و راه من ضامن نگشت یار به عفو گناه من

2 طاعات را چه قیمت و عصیان چه معتبر جایی که لطف دوست بود عذر خواه من

3 باشد که خواندم به عنایت گدای خویش کآن هست بر درش سبب عزّ و جاه من

4 مانند مجمرم که درونم پر آتش است اینک دلیل سوز نهان دود آه من

5 از فتنه سر متاب خیالی که زلف یار دالّ است بر تطاول بخت سیاه من