1 دو تن، پرور ای شاه کشور گشای یکی اهل رزم و دگر اهل رای

2 ز نام آوران گوی دولت برند که دانا و شمشیر زن پرورند

3 هر آن کاو قلم را نورزید و تیغ بر او گر بمیرد مگو ای دریغ

4 قلم زن نکودار و شمشیر زن نه مطرب که مردی نیاید ز زن

5 نه مردی است دشمن در اسباب جنگ تو مدهوش ساقی و آواز چنگ

6 بسا اهل دولت به بازی نشست که دولت برفتش به بازی ز دست